Meniscusletsel
Algemeen
Het kniegewricht heeft twee menisci, een binnenste (mediale) en een buitenste (laterale) meniscus. De binnenmeniscus is minder mobiel en groter dan de buitenmeniscus. De menisci hebben een stabiliserende en schokdempende werking voor het kniegewricht. Een groot gedeelte van de meniscus is niet doorbloed en heeft dus geen genezingstendens. Bij een scheur van de meniscus is daarom soms een operatie noodzakelijk.
Oorzaken meniscusletsel
Meniscusletsel kan op elke leeftijd voorkomen. De meeste scheuren komen bij jonge mensen voor, bijvoorbeeld door een abrupte draaibeweging tijdens het sporten. Een andere oorzaak kan bijvoorbeeld zijn diep hurken. Bij het vorderen van de leeftijd zien we dat de kwaliteit van de meniscus afneemt. Er kunnen dan zogenaamde degeneratieve scheuren van de meniscus optreden. Dit hoeven we echter vaak niet operatief te behandelen.
Operatie meniscus
Figuur 2
Klachten
De belangrijkste klacht bij meniscusletsel is pijn, met name bij belasting en rotaties. Soms vindt er een zwelling van de knie plaats. Er kan ook een beperkt functie van de knie ontstaan. Slotklachten ten gevolge van een meniscusletsel treden vaak op, doordat boven- en onderbeen de meniscus inklemmen. De oorzaak hiervan is meestal de zogenaamde bucket handle lesie.
Niet-operatieve behandeling
Wanneer u weinig tot geen klachten van een meniscusscheur heeft, is meestal geen operatie nodig. Uit onderzoek is gebleken dat fysiotherapie net zo effectief kan zijn. Bij de zogenaamde degeneratieve scheuren (scheuren ten gevolge van veroudering van de meniscus), is een operatie ook niet noodzakelijk.
Operatieve behandeling
Een operatie is noodzakelijk bij een zogenaamde slotknie. Bij scheuren van de meniscus bij sporters of langdurige klachten die niet verbeteren door fysiotherapie, is een operatie soms ook noodzakelijk. Door middel van een kijkoperatie verwijderen we in dagopname een stukje van de meniscus (daar waar de scheur zit) of hechten we deze. We proberen hierbij zoveel mogelijk van de meniscus te behouden, dus hechten heeft indien mogelijk de voorkeur. Dit zorgt voor behoud van de meniscus en voorkomt slijtage op latere leeftijd.
Nabehandeling
De nabehandeling, nadat we met een kijkoperatie een stukje van de meniscus hebben verwijderd, bestaat uit enkele dagen krukken. U mag op geleide van pijn volledig belasten. Na ongeveer zes weken keert u weer terug naar normale activiteiten. Dit is echter afhankelijk van de status van de knie, bij meer kraakbeenschade kan de revalidatie langer duren. Ook het herstel van de buitenmeniscus duurt langer dan het herstel van een operatie aan de binnenmeniscus.
De nabehandeling van het hechten van een meniscus kost meer tijd. U loopt zes weken gedeeltelijk belast met krukken. U mag daarbij de knie niet verder dan 90 graden buigen, om ervoor te zorgen dat de meniscushechtingen goed genezen. Actieve sportbeoefening kan pas na vier tot zes maanden.
Mogelijke complicaties
Na het hechten van de meniscus of het verwijderen van het gescheurde deel van de meniscus, zien we algemene complicaties zoals infectie, nabloeding, bloeduitstorting, trombosebeen en vaat-zenuwletsel. Na een meniscushechting kan een recidief optreden, waardoor een tweede operatie noodzakelijk kan zijn. Roken en overgewicht kunnen een negatief effect hebben op het resultaat van de behandeling.
